Dziadurzenie
- Szczegóły
- Opublikowano: poniedziałek, 13, listopad 2023 16:11
- Administrator
W dniu 18 października i 9 listopada członkowie UTW Hajnówka mieli możliwość uczestniczenia w warsztatach „Twoje słowa. Moja godność” realizowanego przez Stowarzyszenie Forum 4 Czerwca w partnerstwie ze Stowarzyszeniem Kulturalnym „Pocztówka” finansowanego przez Islandię, Liechtenstein i Norwegię z Funduszy EOG i Funduszy Norweskich w ramach Programu Aktywni Obywatele – Fundusz Regionalny.
Celem projektu jest przeciwdziałanie używaniu dziadurzenia (ang. elderspeak) tj. używaniu specyficznego i dyskryminującego języka wobec osób starszych.
Warsztaty prowadziła Lena Rogowska – Lewandowska – trenerka, ekspertka równościowa, facylitatorka, która jest Białostoczanką, ale od ponad 20-u lat mieszka w Warszawie.
Warsztaty przebiegały wg stałej formuły, gdzie na początku każdy z nas przedstawił się z imienia dopowiadając historię nadania swojego imienia, kto je nadał, dlaczego takie a nie inne ma imię, czy lubimy swoje imię….
Oczywiście określiliśmy zasady kontraktu dzisiejszych warsztatów tzn. nie oceniamy, jesteśmy aktywni, zwracamy się do siebie po imieniu….
Prowadząca Lena Rogowska – Lewandowska wprowadziła nas w temat co to jest dziadurzenie? czyli:
Dziadurzenie to specyficzny język, jakiego młodsi bardzo często używają w kontaktach z osobami starszymi. Przypomina mowę do małych dzieci.
Charakterystyczne cechy dziadurzenia to między innymi uproszczony język, zbyt częste używanie zdrobnień, posługiwanie się frazami w rodzaju „jak się dzisiaj czujemy” lub „czy zjedliśmy już obiadek” zamiast „jak się pani czuje”, „czy zjadł pan obiad”.
Częste jest też zwracanie się do niespokrewnionych osób na „ty” lub „babcia”, „dziadek” oraz przerywanie wypowiedzi osoby starszej, by samemu dokończyć zdanie, zamiast pozwolić osobie starszej na swobodną wypowiedź.
Dziadurzenie jest zjawiskiem powszechnym. Występuje w relacjach rodzinnych, ale osoby starsze spotykają się z dziadurzeniem również w szpitalach, domach pomocy społecznej, urzędach.
W dalszej kolejności mieliśmy możliwość zajęcia się zagadnieniem tożsamości, przeanalizowania zagadnienia mówienia z szacunkiem o innych osobach – czyli mówienie z zachowaniem zasad równego traktowania jak również omówiliśmy zagadnienia dotyczące stereotypów, postrzegania międzygrupowego oraz nieświadomych uprzedzeń.
Ta część warsztatów odbyła się na terenie Parku Wodnego w Hajnówce. Za udostępnienie Sali serdecznie dziękujemy Panu dyrektorowi Mirosławowi Chilimoniuk.
Druga cześć warsztatów odbyła się w przepięknej auli Politechniki Białostockiej Wydziału Zamiejscowego w Hajnówce, gdzie kontynuowaliśmy bardzo interesujące i wysoce edukacyjne zajęcia dotyczące stereotypów, uprzedzeń, empatii, empatycznego słuchania, dylematów etycznych (które nie mają dobrego rozwiązania), faktów, uczuć, potrzeb, wymiaru kultur, porozumieniu bez przemocy, mówienia nisko kontekstowe (USA), mówienie wysoko kontekstowe (Japonia).
Uczestniczki warsztatów wyraziły ogromne słowa podziękowania za to, że mogły uczestniczyć w tak interesujących i kształcących zajęciach. Słowa uznania były również skierowane do trenerki Pani Leny za jej wiedzę, przygotowanie i profesjonalizm.
Autor: Barbara WASILUK
Foto-galeria: Barbara WASILUK