O trudnych sprawach ...

 

 

       O trudnych sprawach

       – wykład doktora nauk medycznych Pawła Grabowskiego z hospicjum w Michałowie.

       W bieżącym miesiącu wysłuchaliśmy bardzo szczególnego wykładu na naszym comiesięcznym spotkaniu. Skorzystaliśmy z możliwości zaproszenia do nas pana doktora Pawła Grabowskiego, by wysłuchać wypowiedzi człowieka, który od wielu lat w codziennej pracy pomaga ludziom w ostatnim etapie życia.

       Dr Grabowski, bowiem prowadzi od 1 czerwca 2012 r domowe hospicjumktóre ma siedzibę w Michałowie, ale podopiecznych w odległych wsiach w promieniu 30 km, w miejscachgdzie inna pomoc medyczna jest prawie nieosiągalna.

       Zwykle tematyki śmierci i umieralności starannie unikamy, aż dopadnie nas samych lub rodziny. Dlatego też rzeczowy, profesjonalizm komunikatywnie przedstawiony wykład okazał się bardzo cenny.

       Doktor najpierw przedstawił charakter prowadzonej placówki – to Fundacja Hospicjum Proroka Eliasza.

       Zasadnicza część wykładu zawierała wyjaśnienia pojęć: opieka paliatywna, medycyna paliatywna, hospicjum domowe i stacjonarne, opieka nad osieroconym. Ważne jest rozumienie słowa paliatywny – łac. palio – płaszcz, czyli otulenie, a więc pomoc opieka.

       Istotne też jest pojęcie cierpienia w omawianym tu kontekście: jak się ono objawia, jakie ma formy, a także, kto jest cierpiący. W związku z tym trzeba ustalić cele opieki paliatywnej (a więc dotyczącej tych, którym szpital już nie może pomóc).

       Hospicyjna pomoc to łagodzenie cierpienia, wspieranie w długotrwałym często chorowaniu związanym także z ogólnym rozregulowaniem organizmu chorego.

       Omawiana pomoc dotyczy także członków rodziny wyczerpanych fizycznie i psychicznie, bo cierpienie to zjawisko złożone, wielowymiarowe. To nie tylko ból, to też różne dolegliwości będące pochodną sposobu chorowania (odleżyny, osłabienie, niewydolność przewodu pokarmowego lub oddechowego). Towarzyszy temu cierpienie psychiczne – stany lękowe, depresje, poczucie smutku i izolacji, pesymizm.

       Wobec takiej złożoności sytuacji chorego tylko hospicyjne formy opieki są w stanie pomóc, bo zwykle dysponują nie tylko pomocą lekarską, ale też pielęgniarską, rehabilitacyjną, psychologiczną wspomaganą ponadto udziałem wolontariuszy i członków rodzin, bo jeden człowiek nie jest w stanie podołać takim potrzebom.

       Istotną rolę w opiece paliatywnej odgrywa sprzęt – łóżka specjalistyczne, materace, pompy ułatwiające oddychanie i wiele innych przedmiotów. Obsługa tego sprzętu a także umiejętność karmienia, opatrywania, czynności higieniczne to kolejny obszar spraw do ogarnięcia.

       Warto pamiętać, że ludzie opiekujący się terminalnie chorym muszą wyróżniać się niezwykłą cierpliwością, wyrozumiałością, wrażliwością, empatią, ale także sprawnością fizyczną, operatywnością w załatwianiu różnych spraw.

       Dlatego jeśli są to wolontariusze to potrzebują szkoleń, wiedzy, no i dobrych chęci. Ten zespół cech, ale przede wszystkim czegoś tak niedefiniowalnego jak osobowość. I ją właśnie ujawnia Pan Doktor już w pierwszym kontakcie – wzbudza zaufanie, sympatię, wykazuje kompetencje i zrozumienie bez banalnego optymizmu.

       Jesteśmy ogromnie wdzięczni naszemu wykładowcy za możliwość wysłuchania jego wykładu. Wielu z nas może on służyć pomocą już teraz, a innym być źródłem ważnej życiowej refleksji. Dziękujemy bardzo.

       Na zasadzie równowagi poza poważnymi treściami na naszym spotkaniu mieliśmy okazję nieco odprężyć się oglądając rozrywkowe występy przedszkolaków, uczniów i seniorów.

Autor: mgr Antonina SKORUK

Foto-galeria: Irena SIDORUK, Zbigniew ANGIELCZYK